τεσσαρακονταχοίνικος

-ον, Α

αυτός που έχει χωρητικότητα ίση με σαράντα χοίνικες («ἀρτάβη τεσσαρακονταχοίνικος», πάπ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < τεσσαράκοντα + χοῖνιξ, -ικος (πρβλ. πεντα-χοίνικος)].